Foron moitas. Preto de medio millar de citas a cegas. Non o coñecíades e, aínda así, arrasástedes con él. Non o discuto, o bolo tiña cualidades: unha boa masa feita con leite fresca de vaca, amasado con agarimo- e repouso- e cocido en forno de pedra. O chocolate podería ser o de menos, pero neste caso non, completa o doce recordando aos sabores dunha infancia. E se de o gusto de sempre se trata, non valían artificios: tiña que ser o cacao de abelás que acompañou moitas merendas en todas as casas galegas.

E triunfou. Por eso, a día de hoxe ainda nos seguen preguntando, ¿ata cando poderemos degustalo? Seguirá algunha semana máis pero despedirase antes de maio. Malia é unha despedida curta, xa que o Bolo de cacao e abelás chegou pra quedar nas nosas Pascuas.